خودمونی

گاهي لازمه عکسهاي غير ممکن عروسي سال توي يه روزي که روز تو نيست به دستت برسه تا بفهمي که دو سه ساليه بدجوري تو خوابي...

لازمه توي عکسها چهره هايي رو ببيني که از خوشبختي ميدرخشه تا بفهمي که در راه رسيدن به آرزوهات خيلي وقته داري درجا ميزني...

لازمه برات بنويسه که دوباره و دوباره و دوباره بخواني:

به تو چه که بخواهي پايان بيکرانگي را حدس بزني؟! تو صبور باش و عاشق٫اما نه سفيد و گول و ماهي تنگ بلور...برو ٫حرکت کن...بعد از هر اسفندي فرورديني هست٫کافي نيست؟!
برنامه ريزي نميخواهد احمق!همه چيز خود به خود دوباره سرسبز و خرم مي شود.يا علي مدد! تمام شد!


مژدهء عزيزم ازدواجت رو از صميم قلب تبريک ميگم٫تنها تويي که ميدوني آدم بعضي وقتها بايد رسيدن به آرزوشو تو گوش دوست ناباورش داد بزنه تا اونو از خواب خرگوشيش بيدار کنه...