مهرآباد از نگاهی دیگر
...فرودگاه امروزی، معروف به‌ترمینال 1، در چه سالی ساخته شد؟ معمار آن چه كسی بود؟ هیچ كس نمی‌داند...این ترمینال را، بین سال‌های 1333 و 1337 ساخته‌اند. دقت تاریخی از این بیش‌تر می‌خواهید؟ نه والله. مملكتی كه هفت هشت هزار سال تاریخ دارد كه برای چهار پنچ سال ناچیز، خون خودش را خراب نمی‌كند. می‌كند؟ خدا وكیلی؟ می‌كند؟
...وقتی به‌تهران مراجعت كردم، تهران و تهرانی عوض شده بودند. و فرودگاه مهرآباد هم، دیگر فقط فرودگاه نبود. تهرانی در آن دوران تفریحی نداشت و فرودگاه مهرآباد شده بود محل تفریح و مخصوصاً محل چشم چرانی بچه بورژواهای ندید بدید تهرانی. پرواز‌ها، مثل امروز شب‌ها انجام می‌شد. جماعت، شب‌ها به‌فرودگاه مهرآباد می‌رفتند و در مرحله‌ی اول، توی رستوران آن كه مشرف به‌باند بود، شامی می‌زدند و نشست هواپیماها را نگاه می‌كردند. پیاده شدن مهمان‌داران و دید زدن آن‌ها، برایشان كلی حض بهینه داشت...
... ده سالی، در ایران نبودم. وقتی مراجعت كردم، تهران عوض شده بود. تهرانی را كه من ترك كردم، حد شمال‌اش ورزشگاه امجدیه بود (شهید كشوری امروزی) و یك روزی بعد از مراجعت‌ام به‌ایران، توی همین خیابان سهروردی و میدان 7 تیر گم شدم. خیابان كریم‌خان وجود نداشت و یك روز، من در آن سرگردان شدم. همان‌طور كه امروز در نیایش و اطراف شهرك المپیك گم می‌شوم. من، من كه این شهر را خوب می‌شناسم و دایم آن را عكاسی می‌كنم و در باره‌اش مطلب می‌نویسم!...
نوشته و عکسهای کامران عدل از مهرآباد قدیم با ادبیات خاص آن دوره حس و حال عجیبی دارد...
لینک از طریق حسن سربخشیان
یکشنبه، مهر ۳۰
مهرآباد از نگاهی دیگر
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر