خودمونی

اين روزها کافيه يکي فقط يه سرک به کيف من بکشه و يا از کنار دستم رد بشه تا يقين حاصل کنه که بنده از اون سيگاريهاي دو آتشه هستم از بس که راه براه توي خيابون و جلوي در دانشگاه فندک تبليغاتي خيراتي توي جيب آدم فرو ميکنند و امان از اين کافه هاي وين که هنوز ياد نگرفتند فضاي سيگاري هارو از غير سيگاريها مجزا کنند...