خودمونی

پيشي خوشگلم...بچهء گوگوليم...عسل زنبور وحشي خودم ;)
ماه من...عشقم...زندگي من...سنگ صبور مهربونم...شریک تنهاييهام...بهترين من سلامممممم!!!!
فداي صدات بشم که شنيدنش همهء ناراحتيهارو از يادم ميبره...قربونت بشم که از اينهمه راه دور بهم اميد ميدي که خودمو نبازم...که هدفمونو يادم نره...که بازي رو نصفه رها نکنم...
خودت بهتر ميدوني که بودنت به زندگيم اميد و شادي ميده...که صداي گرمت بهم اطمينان و آرامش ميده...که نوشته هات عشقمونو يادم مياره...خاطرهء آغوش گرمت رو زنده ميکنه...ياد دستهاي مهربون و بازوهايي که هميشه تکيه گاهم بوده...نگاهي که بهم آرامش داده...سينه اي که اشکهاي بي وقفه ام را پذيرا بوده...
فرشاد من بخاطر بودنت ممنونم...