عشق اول
داشتیم با یکی از دوستام دربارهء تفاوت عشق اول با بقیهء عشقهای آدم حرف میزدیم که به این نکته رسیدیم که اون چیزی که عشق اول رو از رابطه های احساسی بعدی متمایز میکنه اون حس اطمینانی است که ته دل آدم وجود داره...اون حسی که به آدم میگه این رابطه اصیل و یکتاست...اون حسی که میگه این عشق هیچ وقت تموم نمیشه و این رابطه تا ابد پایداره...بعد وقتی اونهمه احساس عمیق و پاک بعد از مدتی به علل مختلف فروکش میکنه و یا تموم میشه و اون عشق ازلی ابدی کمرنگ و ناپدید میشه همراهش اون حس اطمینان عمیق هم ناپدید میشه...در روابط احساسی بعدی همیشه یه حس شک و تردید و عدم اطمینانی همراه آدم هست که میگه که هر رابطه ای هرقدر هم عمیق و اصیل بازهم ممکنه یه روز به پایان برسه...
دوستم میگفت شاید قشنگی رابطه های بعدی این باشه که آدم با علم به این موضوع وقت و انرژی بیشتری برای تداوم رابطه اش صرف میکنه چون تجربه بهش یاد داده که هیچ عشق و رابطه ای خودبخود و بدون صرف توجه پایدار نمیمونه...
نوشتهء کیوان سی و پنج درجه دربارهء تمرین عاشقی
سه‌شنبه، تیر ۱۳
عشق اول
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
عشق اول هر کسی تو نظرش یه تجربه تموم نشدنیه که اگه خوب باشه ادم تموم عمرش به امید رسیدن به اونه
ارسال یک نظر