پرستو
تمام مدت تصاویر اون شب جلوی چشمم است که باهم جلوی سید مهدی آش خوردیم و بعد رفتیم جمشیدیه توی اون مه معرکه پیاده روی...هی عکسهای خودم و تو و زهرا رو نگاه میکنم با پس زمینهء جمشیدیهء مه آلود و برفی...انگار هزارسال گذشته از دوهفته پیش...هی خبرهارو دوره میکنم و اشکهام سرازیر میشن...
دوشنبه، اسفند ۱۴
پرست
Labels: جبر جغرافیایی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر