معجزهء نوشتن

معجزهء نوشتن

وقتی استرس کاری و درسی ام زیاد میشود...وقتی احساساتی میشوم...وقتی دلتنگ میشوم...وقتی خوابهایم آشفته میشوند فقط نوشتن است که آرامشم را به من برمیگرداند...تند و تند کاغذها را سیاه میکنم....از نگرانیهایم مینویسم, از آرزوهایم, از آدمها از مکانها...کلمات همینطوری از نوک انگشتهایم سر میخورند روی کاغذ و من آرام میشوم...افکارم منظم میشود و تمرکز از دست رفته ام را باز می یابم...بعد از سالها باز منظم مینویسم, برنامه های روزانه ام را توی تقویم کیفی ام و افکار و احساساتم را توی دفترچهء شطرنجی که ته قفسهء کتابها جا گرفته...آرامش این روزها را مدیون دقایق واپسین شب هستم که با فنجانی چای به رازونیازبا دفترچه ام مینشینم...