ايرانی ها
ايرانی ها اما کتابخوان نيستند. ايرانی ها در مرگ و زلزله کمی به هم نزديک می شوند و خيلی زود فراموش می کنند. برای بخش فرهنگی و ادبی و هنری زندگی شان هزينه ای در نظر نمی گيرند. ايرانی ها نمی توانند مراقب نويسنده و هنرمندشان باشند. شناخت حمايت ندارند، توانش را البته دارند. اين از زمان صادق هدايت تا فردا ادامه دارد....
پنجشنبه، تیر ۱۱
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
بايگانی وبلاگ
-
▼
2004
(199)
-
▼
ژوئیهٔ
(8)
- فاصله روي زمين دراز کشيده ام...کتاب چراغهاي رويا پ...
- زمين از بالا توي هواپيما تا تهران چند تايي عکس گر...
- اينجايم دوباره اينجايم...پشت همين ميز گرد چوب گرد...
- هيولايي بنام جمهوري اسلامي فقط يک هفته نبودم ها ...
- قاب عکس بالاي پله ها روزهايي که از پله هاي انج...
- بيست و شش سالِِ من هميشه وقتي با مامانم سر يه چيز...
- هري پاتر در EM دارم فال ميگيرم ببينم امشب برم سين...
- ايرانی ها ايرانی ها اما کتابخوان نيستند. ايرانی ...
-
▼
ژوئیهٔ
(8)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر