چهارشنبه، تیر ۱۷

قاب عکس بالاي پله ها




روزهايي که از پله هاي انجمن فرهنگي اطريش در خيابان نوبخت تهران بالا ميرفتم تصوير مردي در قاب عکس سادهء بالاي پله ها چشم انداز هميشگي ام بود...
وقتي زبانم بقدري بيشرفت کرد که زير نويس عکسهاي مجلات رنگارنگ کتابخانه موسسه معنا دار شدند فهميدم که تصوير سادهء بالاي پله ها متعلق به توماس کلستيل رئيس جمهور (Bundes Präsident ) اطريش است...
سياستمداران اروپايي موجودات غريبي هستند...آدمهاي تحصيلکرده اي که سالهاي بسيار در کار و بار سياستند...روشنفکران برگزيده اي که گويي از ازل در ميدان سياست بوده اند...عجيب تر آنکه بر خلاف عادت ما شرقيها هيچگاه در يک مقام جايگير نميشوند...کمتر امر بهشان مشتبه ميشود و هر پنجاه سال يکبار امکان دارد هوس جهانگشايي به سرشان بزند...سياستمداران اروپايي مردمي هستند...هر سال چندين بار درهاي کاخ رياست جمهوري را براي ديدار عامهء مردم باز ميکنند...سياستمداران اروپايي زندگيِ خصوصي دارند و عجيبتر آنکه زندگي خصوصيشان را از مردم و رسانه ها پنهان نميکنند...توماس کلستيل يک سياستمدار اروپايي بود...به هر بهانه به ميان مردم ميامد...روشنفکر بود...خوش پوش بود...دوبار ازدواج کرده بود...اپرا را دوست داشت...ودر زمان رياست جمهوريش از نويسندگان و هنرمندان بيشماري قدرداني کرد...
توماس کلستيل يک سياستمدار سنتي اروپايي بود...از آن آدمهايي که اغلب سختي زندگي را در دوران جنگ جهاني دوم لمس کرده اند...آدمهايي که خودساخته اند...آدمهاي باسوادي که با راي مردم وارد پارلمان ميشوندو در سياست رشد ميکنند...
کلستيل به اروپاي واحد اعتقاد داشت و از روند اتحاد اروپا حمايت ميکرد ...
به صلح جهاني معتقد بود و از همين رو براي ديدارهايش مرزي قائل نبود!! از يکسو به ايران و عربستان سفر ميکرد و از سوي ديگر به اسرائيل...
کلستيل اما اين عادت عجيب اغلب سياستمداران اروپايي را هم در خود داشت که رسانه هاي عمومي را به ابزاري براي تبليغ خودش تبديل نميکرد...
سالي يکبار و آنهم ده دقيقه اي در فاصلهء پخش کنسرت سال نوي ارکسترفيلارمونيک وين و اولين بخش خبري سال جديد بطور فشرده براي مردم و با مردم صحبت ميکرد بدون آنکه سال را نامگذاري کند و يا به تهديد دولت و نخست وزير و غيره بپردازد...
توماس کلستيل رئيس جمهور اطريش ديشب در سن هفتاد و يک سالگي در ميان اعضاي خانواده اش فوت کرد...در حاليکه تنهادو روز از زمان رياست جمهوري وي باقي مانده بود...
خيابان جلوي کاخ رياست جمهوري امروز پر از شهروندان عادي اروپايي بود که با يک سياستمدار اروپايي براي آخرين بار وداع ميکردند...

هیچ نظری موجود نیست:

بايگانی وبلاگ