یک پست کافی شاپی

یک پست کافی شاپی

Niavaran Palace2


یه وبلاگ جدید و خیلی خواندنی دیدم که پروژهء کافه گردی منو تو تهران دنبال میکنه...راستشو بگم این تعریف از کافی شاپها و رستورانهای تهران برای منی که چهارساله از اون حال وهوا بیرون اومدم خیلی لذت بخشه...بعضی وقتا اسم و آدرس بعضیهاشو توی دفتر یادداشتم مینویسم...کنار اسم کتابها و سی دی هایی که باید بگیرم و بعد موقع مسافرت تابستونی به تهران یه روزایی رو دودر میکنم و به کشف مکانهای جدید مشغول میشم...از جمله کافی شاپهایی که تو تابستون امسال یه جورایی پاتوق بودند کافه هفتادو هشت بود که تعریف ساندویچ ها و آبمیوه هاش رو تو خیلی از وبلاگها خونده بودم تا جاییکه فکر میکردم وبلاگر درست و حسابی کسی است که دستکم هفته سه چهارساعتشو پشت میزای کافهء مزبور گذرونده باشه...من البته از تست دوست جونم امتحان کردم که بدک نبود و یک چای نعنا هم خوردم که خوب بود...دستاورد مهمم اما کشف فورمول رنگ موی دخترک خوش برخورد سرخ مویی بود که توی کافه کار میکرد...
کافه رئیس توی خیابون جم هم یکی از کافی شاپهای محبوب من شد...شیکهای کافه و البته کافه ایلی اش ارزش این را دارد که دوساعتی از وقتت را پشت صندلی های ناراحتش سپری کنی...
کافی شاپ عکس توی مجتمع اسکان که بطور کاملآ اتفاقی توسط من کشف!!! شد هم بخاطر فضای خودمونی و خوش اخلاقی صاحبان کافه مورد ارادت قلبی من قرار دارد...
اما گل سرسبد کافی شاپهای امسال:
کافی شاپ کاخ نیاوران که فضای سبز فوق العاده و چشم انداز زیبای کوشک احمد شاهی امتیاز ویژه ای براش فراهم کرده...فضای کافی شاپ که تابستانها در محوطهء باز جلوی کوشک و زمستانها درون ساختمان کلبه مانندش پذیرای ملت همیشه در صحنه است بقدری دنج و دلنشین است که حتی سرویس نسبتآ نامرتب کافی شاپ هم مانعی برای دیدار دوباره و چندباره را فراهم نمیکند....