جذابیتهای رفتار ایرانی

جذابیتهای رفتار ایرانی

دیروز و امروز در وین کنفرانس آکادمیکی برقرار بود که بحثهایش حول محور سیاستهای اتحادیهء اروپا و ایالات متحده در زمینهء موضوعات مختلف بین المللی از قبیل جنگ افغانستان و عراق و البته برنامهء مشهور اتمی ایران بود...
فارغ ازبحثهای مطرح شده در این نشست, موضوعی که توجه من و البته تعداد زیادی از شرکت کنندگان را جلب کرد رفتار هیات ایرانی وابسته به جمهوری اسلامی بود...
در حقیقت با مشاهدهء رفتار این گروه متوجه واقعیت دردآوری شدم که اکبر اعلمی نمایندهء مجلس در پاسخ به ادعاهای اخیر رئیس جمهور به پاره ای از آنها اشاره کرده است ....
آقایان وابسته به جمهوری اسلامی دیروز در پانل مربوط به برنامهء اتمی ایران شرکت داشتند با دقایقی تاخیر و با سرو وضعی که آنها را از دیگر شرکت کنندگان حاضر در جلسه مشخص میکرد سرو صدا وارد جلسه شدند و و بجای اینکه از کنار ردیف صندلی ها رد شوند...با دبدبه و کبکبهء تمام درست وسط سخنرانی یکی از سخنرانان ردیف وسط صندلیها را گرفتند و با سرو صدای هرچه تمامتر بالاخره در جای خود ساکن شدندو بعد هم موقع پرسش و پاسخ ابتدا با تبختر هرچه تمامتر از ته سالن به ردیف اول نقل مکان کردند...و البته نقطهء اوج رفتار غیر دیپلماتیک جناب وابستهء سفارت زمانی شکل گرفت که مجری برنامه با ذکر اینکه مدت کمی از زمان جلسه باقی است میکروفن را بدستش داد و او با بی توجهی دستکم پنج دقیقهء تمام به سبک سخنرانیهای معمول در ایران به آسمان ریسمان بافتن مشغول شد و بطور ضمنی از مسئولان جلسه گلایه کرد که چرا هیات ایرانی را بطور رسمی دعوت نکرده اند( در حالیکه اصولآ برای شرکت در برنامه بایستی نامنویسی میشد و به جز سخنرانها از هیچکس دعوت بعمل نیامده بود) سپس با ذکر اینکه هدفش از شرکت در کنفرانس اصولآ دفاع از منافع ایران نیست شروع کرد به ایراد سخنرانی سیاسی در دفاع از منافع ایران آنهم با انگلیسی دست و پا شکسته...
اگر رئیس جمهور محبوب در جلسه حضور داشت حتمآ میتوانست بی اغراق ببیند که حاضران در جلسه به اتفاق سخنرانان جلسه با چشمان گرد شده و دهان باز محو حرفهای جناب وابستهء سفارت شده بودند که یک کنفرانس آکادمیک را با جلسهء شورای حکام اشتباه گرفته بود و سعی در اثبات صلح اآمیز بودن برنامهء اتمی ایران داشت!!!
شاید لازم به تذکر نباشد که دیروز و امروز در زمان تنفس بین جلسات موضوع صحبت من و شرکت کننده هایی که موقع نوشیدن قهوه و صرف نهار از ملیتم باخبر میشدند چه بود!!!
نکته ای که اما برایم در این میان تا حدودی روشن شده است این است که چقدر رفتارهای خشن و غیر مودبانهء اصحاب قدرت که در ایران جزو استانداردهای رفتاری این گروه شده است در مجامع جهانی منفور است و البته بیش از پیش منظور اکبر اعلمی را میفهمم وقتی میگوید:"عدم رعايت پروتکل های رايج، حرکات و اظهارات خلاف شئون ديپلماتيک، اقدامات نامتعارف و مغاير با عقايد مانوس، ترکيب دور از انتظار يک هيئت يا مشاهده آداب و رسوم جديد و متفاوت با واقعيت‌‏ های موجود نيز می‌‏تواند اسباب بهت و حيرت جماعتی که برای نخستين بار با چنين صحنه ‌‏هايی مواجه شده ‌‏اند را فراهم سازد."