خودمونی

ميدونيد نه اينکه نظرم عوض شده باشه ها نه...هنوز هم ميگم اين دنيا جاي بديه...اما اگر پولتون رو خرد کنيد و دو تاپيتزا بخريد٫يکي براي خودتون و يکي هم براي اون پيرمرده که جلوي در دانشگاه بروشور بخش ميکنه...اگراون آقاهه که مسئول کامبيوترهاس نيم ساعت ديرتر بياد سروقتتون...اگر همهء کتاب دفترهاتون رو براي دو روز تمام کنار بگذاريد و مثلآ بشينيد دو دور City of Angels رو ببينيد...سه دور نوار گروه Michael learn to Rock را گوش کنيدو تازه بچه جونتون هم بالاخره از شمال اومده باشه و قرار باشه بهتون زنگ بزنه...بعضي وقتها توي همين دنياي بد هم ميشه احساس خوبي داشت....اما خوب فقط بعضي وقتها...