هوارتا مرسي!!

هوارتا مرسي!!

من اصولآ زياد عادت به تعارف و تعريف و تشکر و اين حرفها ندارم!!خودم عقيده دارم مامانم اينا خوب تربيتم نکردن ولي مامانم ميگه که بابام ما رو زياد لوس کرده و تربيتمون هيچ اشکالي نداره:)
حالا همهء اينها رو گفتم که بگم از روزي که پام به اينجا رسيده هفته اي نيست که بدو بدو از بيرون نيام خونه وتلفن نزنم و از مامانم اينا تشکر نکنم...نميگم که روزاي سخت و لحظات غمگين نداشتم غربت است و دلتنگي هاي رايج اما به زماني که پشت سرم گذاشتم که فکر ميکنم روزا و لحظه هاي قشنگ بي نهايت بوده...شانس زندگي کردن در جامعه اي که به انسان احترام ميگذارد...جامعه اي که براي استعداد و علاقه آدمها ارزش قائل است...اجتماعي که براي زندگي در آن لازم نيست نقابي بر حهره داشته باشي...سرزميني که در آن شادي کردن نه گناه که موهبتي فراگير است...
امکان شناخت فرهنگها و سرزمينهاي جديد...آشنا شدن باجالب ترين٫مهربونترين و متفاوت ترين آدمها از سراسر دنيا...و از همه مهمتر شناخت عميق از خود و تواناييهام ٫همه و همه رو مديون پدر و مادر بسيار عزيزم هستم که با اطمينان و دلگرميهاشون در راه رسيدن به آرزوهام هميشه همراهيم کرده اند...
مامان و باباي عزيزم يکدنيا ممنـــــــــــــــــــــــــــون :*