مهماني سياسي
يك مهماني سياسي تشكيل شده است و رؤساي احزاب در آن جمع شدهاند، قرار است كيك بزرگي كه آماده شده ببرند و بين حاضران تقسيم كنند. در هر نظام حكومتي اين كيك چگونه بريده ميشود؟
سرمايه‌داري فرانسوي: ابتدا رأي‌گيري مي‌كنند و سهم هر حزبي را معين مي‌كنند. بعد با دقت تمام كيك را به اندازه‌هايي كه متناسب با سهم احزاب باشد مي‌برند، امّا چون كيك خوردن فرانسوي‌ها را چاق مي‌كند سهم‌شان را مي‌اندازند دور و به جاي آن پنير مي‌خورند.
سرمايه‌داري آمريكايي: همه احزاب را جمع مي‌كنند و سهم هر حزبي را تعيين مي‌كنند، بعداً شرايط بين‌المللي را بررسي مي‌كنند، اگر اوضاع بين‌المللي به نفع آمريكا بود (55) درصد كيك را به دموكرات‌ها مي‌دهند و (45) درصد به جمهوري‌خواهان، امّا اگر اوضاع بين‌المللي خراب بود (55) درصد كيك را به جمهوري‌خواهان مي‌دهند و (45) درصد به دموكرات‌ها. در هر حال به بقيه احزاب چيزي نمي‌رسد.
ديكتاتوري جهان سومي: سران احزاب را جمع مي‌كنند و كيك را در اتاق مي‌گذارند. بعد نظاميان سر مي‌رسند و كليه سران احزاب مخالف را دستگير مي‌كنند و كيك را با خودشان مي‌برند.
سوسيال دموكراسي اروپايي: ابتدا رأي‌گيري مي‌كنند و سهم احزاب را تعيين مي‌كنند. بعد بحث مي‌كنند كه آيا خوردن كيك زياني براي محيط زيست دارد يا نه؟ بعد خوردن كيك را به رفراندوم مي‌گذارند تا آن زمان كه نتيجه معلوم شود كيك فاسد شده است.
سيستم سوسياليستي سابق: سران احزاب را دعوت نمي‌كنند، چون يك حزب بيشتر وجود ندارد. اعضاي كميته مركزي حزب سوسياليست جمع مي‌شوند و براي نابودي امپرياليسم كيك را مي‌خورند.
پادشاهي عربي: پادشاه كيك را با خودش تقسيم مي‌كند.
سرمايه‌داري جديد كشورهاي تازه استقلال يافته (روسيه و شركاء): ابتدا سران احزاب را كه رؤساي كارخانه‌ها و كمپاني‌ها هستند دعوت مي‌كنند. بعد كيك را ميان رؤساي كمپاني‌ها كه همان سران احزاب يعني اعضاي مافيا هستند تقسيم مي‌كنند.
نظام حكومتي ايراني: ابتدا كيك را از كارگزاران مي‌گيرند، بعداً سران احزاب را تعيين صلاحيت مي‌كنند. بخش اعظم آنها در مرحله اوّل رد شده. بعد سه جناح باقي مي‌ماند، جناح محافظه‌كار با جناح اصلاح‌طلب بر سر خوردن كيك مناظره مي‌كند، بعداً كيك به صاحبش مي‌رسد. اساساً كارگزاران كيك دوست دارند.
نتيجه‌گيري سياسي: تقسيم قدرت به دو شكل صورت مي‌گيرد؛ يا غيرعادلانه يا ظالمانه.
نتيجه‌گيري اخلاقي: يك سياستمدار فقط زماني سهم ديگران را مي‌دهد كه قدرت نداشته باشد.
نتيجه‌گيري شبه دموكراتيك: تقسيم كردن قدرت با ديگران يكي از راههاي حفظ سهم خودمان از قدرت است.
نتيجه‌گيري پزشكي: قدرت مثل كيك مي‌ماند، خوشمزه است، امّا معمولاً سلامتي را به خطر مي‌اندازد.
ابراهيم نبوي (سايت
مرور
)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر